افزایش کلراید: در کمبود مینرالوکورتیکوئیدها، مصرف کلرید آمونیوم ،اسیدوز متابولیک هیپرکلرمیک (nongap) ،انفوزیون بیش از حد نرمال سالین، اسیدوز توبولر کلیوی (RTA)، فیستول پانکراسی و فیستول روده ای - مثانه ای دیده می شود.
کاهش کلراید : نیز در هیدراتاسیون بیش از حد، نارسایی احتقانی قلب، سندرم ترشح نامتناسب SIADH) ADH) ،بیماری آدیسون ،استفراغ ، اسیدوز تنفسی مزمن یا جبران شده، نفریت از دست دهنده نمک ، سوختگی ها ، آلکالوز متابولیک، کتواسیدوز دیابتی و مصرف دیورتیک ها مشاهده میشود.