تشخیص سندرم کوشینگ (CS) نیاز به شواهدی از افزایش ترشح کورتیزول دارد. در حالی که سطوح کورتیزول سرم دارای نوسانات غیر قابل پیش بینی است و قویاً وابسته به سطوح گلوبولین اتصالی کورتیزول (CBG) می باشد. در مقابل یک نمونه ادرار ۲۴ ساعت بیانگر تولید کورتیزول در تمامی روز بوده و تحت تأثیر CBG هم قرار نمی گیرد. کورتیزول ادراری بیانگر بخشی از کورتیزول آزاد سرم است که توسط کلیه فیلتره شده و به خوبی با میزان ترشح کورتیزول مرتبط می باشد.
شایع ترین علل سندرم کوشینگ عبارتند از آدنوم هیپوفیز (%۷۰-۶۵) تومور آدرنال (۱۵-۲۰%) و سندرم کوشینگ اکتوپیک (۱۵-۱۰%)